Een nieuwe folly voor de Jurassic Coast
Auteur: Eric Denig
Foto : Hetty Wilming
Toen wij in de zomer van 2010 de Jurassic Coast (Dorset + East Devon) bezochten, gingen we natuurlijk kijken naar de Clavell Tower (Kimmeridge). Deze in 1810 gebouwde folly is aangekocht door de Landmark Trust, die de bedreigde toren landinwaarts verplaatste en restaureerde. Wij hadden overwogen dit gebouw voor onze 10e Landmark-verblijf te huren, maar zagen daar wegens de moeilijke bereikbaarheid van af. Maar een kort bezoek kon wel! Op dat moment kon ik niet bevroeden dat deze folly twee jaar later concurrentie zou krijgen van een nieuw object: Nowhereisland. Een drijvend kunstwerk dat op 25 juli 2012 voor de Clavell Tower langs vaart op weg naar Weymouth, de stad die met Chesil Beach (een boek van Ian Mc Ewan) ook literaire faam verwierf.
Het ontstaan van Nowhereisland
Alex Hartley (geb. 1962) is een Britse kunstenaar die controversiële werken maakt, vaak tegen de gevestigde architectuur en bouwkunst. In 2004 maakte hij deel uit van een expeditie in het noordelijk poolgebied, die erop gericht was de bewustwording voor de klimaat veranderingen te versterken. Voor de kust bij Spitsbergen werd een klein eiland ontdekt in het water van een smeltende gletsjer. Hartley zette als eerste een voet op dit eiland, ongeveer zo groot als een voetbalveld. Hij presenteerde deze ontdekking in een reizende expositie Cape Farewell- Art and Climate Change. Hij zocht echter naar een verder gaande betekenis en bedacht dat het eiland (dat door het Noors Pool Instituut Nyskjaret genoemd was) een micronation moest worden. Deze fictieve staten, vaak met een eigen vlag en taal, zijn erg gewild. In onze folly-wereld kennen we natuurlijk het Keizerrijk Monera van de outsider kunstenaar Gerard van Lankveld.
Door de hierna nog te beschrijven connectie met de Olympische Spelen, die dit jaar in Londen worden gehouden, was Hartley in staat in september 2011 opnieuw naar Spitsbergen te gaan, waar hij – met toestemming van de Noorse autoriteiten – 6 ton rots en aarde van Nyskjaret meenam. Van dat materiaal gaat Alex Hartley een replica van het eiland maken, 40 meter lang en 8 meter breed. Nowhereisland gaat deze zomer een reis maken langs de Engelse zuidkust.
Kunstproject van de Olympische Spelen
Als onderdeel van de 2012 Culturele Olympiade kreeg Hartley 500.000 pond voor dit project. ‘An astonishing folly’ noemde Geoffrey Cox (Conservative MP voor Torridge and West Devon) dit, maar ik neem aan dat hij het woord folly in een andere betekenis gebruikte dan wij doen. Hoe het ook zij, The Arts Council vond het kunstwerk belangrijk voor het probleem van de opwarming van de aarde. Dit te meer, omdat Hartley het project van een interactieve component voorzag. Iedereen kan zich inschrijven als burger van Nowhereisland (opgericht 20 september 2011) en meedenken en meeschrijven aan de constitutie. Twee opmerkelijke onderdelen daarvan: ‘In a time of universal deceit, telling the truth is a revolutionary act’ en ‘Every Nowherian has the Right to be Silent’.
Geattendeerd door een artikel in NRC- Handelsblad (Bianca Stigter) en gestimuleerd door de website (http://nowhereisland.org/) ging ik aan de slag. Toen ik mij op 1 februari inschreef was ik citizen 4703. Daarmee was deze natie (die uitdrukkelijk geen staat is) groter dan St. Helena (4255 inwoners), maar nog kleiner dan Monserrat (5140 inwoners). De burgers van Nowhereisland komen uit 60 landen, waarbij kan worden opgemerkt dat landen als China, India, Indonesië, Japan en (merkwaardigerwijs ook) Noorwegen maatregelen nemen om dubbel burgerschap te voorkomen.
Het kunstmatige eiland zal een tocht maken van 500 nautische mijl en wordt begeleid door de Nowhereisland Embassy, een reizende expositie over het aangrenzende land. De reis begint in juni, tegelijk met de Olympische zeilwedstrijden en eindigt in Bristol, ter afsluiting van de Culturele Olympiade. Onderweg wordt aangelegd in Weymouth (25 juli-2 augustus), Exmouth (4-7 augustus), Plymouth (9-11 augustus), Megavissy (1-4 september) en Bristol (7-9 september). Alle burgers van deze micronatie zien de reis als een belangrijk instrument voor een groeiend bewustzijn inzake het klimaat. En dat het om een folly draait, is mooi meegenomen.
Meer informatie:
- website: kunstproject Nowhereisland